Ku Ihung
Bener, jodo mah rusiah Pangeran. Teu
bisa dihayang-hayang, teu bisa dihalang-halang. Loba contona. Tuh siga si
Bardin, si Kodim jeung si Ikin. Ketah, karandapan oge ku kuring sorangan.
Palebah dieu... Matak rumasa ukur aktor
mah, tong loba ngalawan ka sutradara. Urang mah wayang. Nu ngusik-malik, nu
nyieun jejer carita mah, pan dalang. Aya Pangeran nu ngaguratkeun jalan hirup
mah.
Dua welas taun, si Bardin bobogohan
jeung Maemunah. Ti masih SMP nepi ka tamat kuliah. Tapi da lain jodo! Kurang
kumaha, ngukur tina waktu mah? Kolot, geus pada sapuk. Kulawarga, ngadarukung.
Babaturan, nyakitu oge. Tinggal nunggu waktu-pedah maranehna hayang naramatkeun
heula kuliah. Geus kitu mah rek diprungkeun. Balandongan geus moal ka mana.
Ngan nyaeta tea, meureun Gurat Pangeran, lain kitu. Giclek we-teuing
kasindeuhan jurig naon-si Bardin ngadon digerebeg hansip di Ciburang.
"Mialoh, dijebak aing mah!"
Ah teu kudu dipanjang-lebar,
kunaha-kunahana mah, da lain rek nyaritakeun manehna. Ngan nu jelas... tah siga
kitu. Halodo sataun lantis ku hujan sapoe. Kisah cinta dua welas taun elehna
tibang ku sa-janari, di imah randa anak dua.
Lain deui carita si Kodim jeung si Ikin
mah...
Nu sok nganganteur nganjang teh pan si
Kodim-comblangna tea mun cek barudak ayeuna mah. Nu boga tugas nyatpam-an, mun
si Ikin pareng keur di panyabaan. Maksudna nyatpam-an teh, nyaeta ngajagaan si
Rukoyah tina panghero pamuda-pamuda nu lian. Geuning harita waktu Sindanghurip
garelut jeung Sindanglaya, pan gara-gara si Kodim neunggeulan budak Sindanglaya.
Pedah budakna katempo ngabobonceng si Rukoyah. Dasar nu garelo-sagala rupa teh
maen jelebet wae. Tea mah wajar jalmana teu narima ge... Tuda sasat keur
ngojeg, hayoh ngadon disangka ngiwat kabogoh batur.
Enya, nu ngabogohanna mah si Ikin. Si
Kodim mah ukur comblangna; atuh saleuwihna nya jadi satpamna tea. Pan mun keur
nganteur nganjang teh, gawe si Kodim mah ukur tukang meakkeun susuguh. Nu
dipercaya keur ngalayanan ngobrol indung-bapana Rukoyah. Atawa dimana geus nepi
kana mangsana, nya si Kodim nu boga tanggung jawab teh: nu kudu mere tangara,
naha kaayaan, aman-da indung-bapana Rukoyah mah geus talibra sare-atawa si Ikin
kudu sagancangna luncat ti kamerna Rukoyah.
(Inget ka si Ikin-nyakitu umur ge sarua,
rusiah Pangeran-saha nu nyangka manehna bakal miheulaan. Ginggiapeunna mah
sabab paehna, operdosis ku topi miring... Paeh buncelik bari na sungutna pinuh
ku budah)
Nya singketna, penerus si Ikin teh, si
Kodim sorangan. Nu kitu meureun nu disebut sahabat setia teh-nu daek neruskeun
cita-cita babaturan. Satengah taun ti saprak si Ikin dikurebkeun, apan si Kodim
ka bale-nyungcung jeung Rukoyah. Malah kaitung rongkah hajatna ge da nepi ka
ngondang ajengan cilik sagala...
Tah, kitu cek kuring oge! Kitu jodo mah.
Jorok. Absurd. Lieur. Teu bisa diukur ku kahayang manusa. Teu bisa diraba-raba.
Kumaha we cintana, ketah. Apan cinta ge kitu, cek penyanyi dangdut tea mah,
sanes ketok mejik. Tanpa logika, mun cek Agnes Monica mah.
Cinta kuring ge kitu baheula mah...
Nu aranna ngudag-ngudag Sarah Azhari,
lain ukur tamba rahul. Bogoh kabina-bina. Gunung naon nu panggedena? Tangkuban
Parahu mah ukur sakutil, dibanding cinta kuring ka manehna. Taya poe nu kaliwat
keur mikiran manehna. Taya minggu nu kakantun-nu dilamun ukur kumaha
langlayeuseunna ieu hirup mun teu ngadahup jeung si jungjunan. Harita nu
kacipta, kajeun paeh katabrak kareta daripada teu meunangkeun cintana. Kajeun
hirup digantung na tangkal kawung mun jodo kuring lain dirina.
Ukur Sarah beubeureuh manah. Cipati ati.
Panglipur lara-tunggara. Sarah Azhari nu geulis kawanti-wanti. Nu imutna lir
gelap saleser. Nu kempotna matak jantung asa coplok. Nu huntuna ngaderes bodas
siga bentang nu baranang. Sarah, nu matak hirup kuring harita terus
kakalayangan di jomantara. Sosoloyongan meulahan mega katresna. Kulayaban dina
gurat-gurat duriat.
Sarah mah teu apal... Kabeh bilik kamer
kuring mah raca ku aran manehna. Unggal poe kuring malingan buku adi, demi
hayang nulis surat keur panutan jiwa. Tujuh poe tujuh peuting kuring mah
ngalaman mati geni da hayang bisa melet anjeun tea (ngan pedah teu tamat we da
loba pisan gogodana.) Enya, Sarah mah teu apal... Yeuh ari kudu dibejakeun mah;
demi naon atuh kuring nepi ka kudu maling hayam pelungna, Mang Jaja? Keur
anjeun geulis! Demi hayang mere ali ka anjeun! Demi hayang ngabuktikeun ieu
cinta. Eh, nu geuning ali teh kalah dibalikeun deui ku anjeun. Bari anjeun
banget popolotot pedah kuring ninggangan jandelana tengah peuting.
Ti harita kuring apan tuluy ngiles.
Indit ka Bandung bari jeung teu boga tujuan. Niat ukur hayang ngawur-ngawur
kuciwa. Meupeuskeun raheut nu ngadilen dina dada. Sataun leuwih kuring teu
balik-balik ka lembur. Sataun kuring ngeueum bohakna cinta. Ah, mun mah harita
kaparengkeun urang kawenehan... Apan ukur lagu-lagu nalangsa nu ku kuring
dilengiskeun ka tiap-tiap kaca mobil jeung angkot. Komo basa meunang beja yen
anjeun geus tunangan mah! Asana moal manggih deui rasa vodka nu pangpeuheurna.
Peuheur kacida...
Ngadenge anjeun geus tunangan, dunya asa
jungkir balik. Langit dengdek. Bumi inggeung. Tetempoan ukur ruhak nu ngabarak
sapanjang renghap. Kiamat. Hirup teh tamat. Mun harita taya Eva nu ngagabrug,
boa umur uing mah geus lekasan, digiles ambulans nu keur meumeujeuhna
nyemprung-mangprung.
Eva ieu, Sarah! Nu ayeuna keur tibra
sare. Tah na ramona... ali nu harita ditampik ku anjeun, ayeuna dipake ku
manehna. Kanyaah kuring geus tamplok ka manehna! Manehna geus jadi hirup
kuring; sagala-rupana. Geus tujuh bulan, Sarah-Eva keur ngandung buah-getih
kacinta kuring.
Duh, Sarah... Naha bet deui-deui, anjeun
nu ngusik hirup teh? Naha bet karek ayeuna atuh anjeun percaya kana cinta
kuring teh? Sms-sms anjeun peuting ieu, nyuaykeun deui pepedut nu geus mangtaun
dihandeuleum sieumkeun. Ngagulidagkeun deui ombak nu geus dipeper di dasar
samudra. Tobat, Sarah... Naha bet jadi hayang panggih jeung anjeun? Naha ieu
kasono bet tingkaretip deui?
Di luar, hujan masih kadenge ngecrek.
Jam 11 leuwih... Dua cakcak silih udag-teuing keur pasea teuing nu disebut ocon
cinta tea. Jadi hayang seuri maur, Sarah! Inget kana jalan hirup urang, bet
dioconan oge ku rusiah cinta. Basa kuring keur meumeuejuhna diberung ku cinta
ka anjeun, naha anjeun kalah nolak sapajodogan. Ari ayeuna, mangsa kuring geus
milih jalan nu anyar, naha ujug-ujug anjeun ngirimkeun harepan nu baheula dipicangcam?
Ah, manakitu ge lain jodo meureun, Rah. Lain kahayangna pangeran!
Dina enyana, mun tea mah ieu rasa ka
anjeun masih nyangkaruk na tungtung jantung tapi maenya ari kudu maut kabagjaan
tina rumah-tangga nu keur satengah-jalan disorang mah. Naon kasebutna mun
kuring wani nyebitkeun hinis kana batin pamajikan nu geus kabukti kanyaah jeung
kacintana. Nu geus ngajait diri tina sedong-sedong dunya jalanan. Nu geus
meta-metakeun jalan kabagjaan. Nu geus ngabulungbungkeun jalan impian ka
hareupna. Maenya, Rah?
Memeh sms-sms anjeun nyababkeun uing
ayeuna guling gasahan, teu kurah-karuh, Eva teh ngalindur. Enya, dina salila
sataun leuwih kuring ngambah hirup babarengan, karek peuting ieu ngawenehkeun
manehna ngalindur siga kitu. Gogorowok ngageroan aran kuring bari leungeuna teu
daek cicing, ruwas-rowes. "Nyi, ku naon? Hudang! Hudang!" Atuh kuring
nu keur sare ge kahudangkeun. Tuluy reuwas nempo manehna kitu peta. Nya ku
kuring, manehna di gebig-gebig; di geuwah-geuwah.
Bari nangkeup pageuh, Eva nyaritakeun
ngimpina. Nyaritakeun kakeueungna, pedah nempo kuring kairid caah nu
umpal-umpalan. Sedeng manehna sorangan teu bisa nulungan-da manehna mah sasat
keur aya di luhur mumunggang. Manehna ukur bisa gogorowok. Ngageroan kuring nu
lamat-lamat katempo ampul-ampulan na cai walungan.
Eva karek bisa sare deui, sanggeus
dibangbalerkeun kareuwasna. Sanggeus dipepende: diusapan sirahna, ditiupan
embun-embunanna. Sanggeus kuring ngaharewoskeun kabagja dumeh ngbogaan
pamajikan nu sakitu nyata mikanyaahna.
Basa sms Sarah asup, apan kuring teh
keur teleb neuleuman keureut pamajikan. Keureutan istri pujaning ati.
Pangiuh-iuh dimana lampah keuna bayeungyang. Cai nyusu nu ngagolontor saban
waktu, nu meper tuhurna nanjak-mudun kahirupan.
Teu gugur teu angin. Asa ngimpi. Asa teu
wae percaya. Geuning kuring teh keur sms-an jeung Sarah. Sarah Azhari! Sarah nu
kungsi diimpi-impi.
Ah, dicaritakeun kumaha eusining smsna
mah, bisik kuring teu bisa nyaritakeunna; bisik oge ketah kuring salah
nerjemahkeunna. Mendingan ku kuring dituliskeun we sms-smsna. Mangga ku Saderek
pangnyimpulkeun. (Nu digaris-miring mah, eta balesan ti kuring.)
Ass. Maf ganggu. Ni bnr dg A Otong? Dah
tdr ya?
Yap. Ni dg capa yach? Ga, lg nontn bola.
Msh ingt Sarah ga? Dh lupa ya!
Sarah mn ya? Yg spg roko itu bkn?
Sarah Azhari, A! Duh, mni smbong ayna
mh. Mntang2 di kota wae?
Subhanaloh! Teu lpat ieu teh? Tong heury
ah, tos wengi.
A tos hilap ya k Sarah. Ni gada kbr2 lg.
Ktnya dh nikah, bnr?
Kt sp? Oh Srh dh nikh? Tos gdh sbrh
batina? Wilujeng ah. Ngirng bingah!
Sp yg dh nikh? Gada cowo nya jg. A,
srius nih, dh nkh blum? Ih, kasian ya Sarh...
Bknnya dl dh tunangan. Ak jg gada
cewenya. Sok ditampik wae. Bnr kan?
Emang sp yg nmpik? Tuda cwo nya jg ga
srius. Mlh ninggalin! Ga ngasi kbr2 lg.
Klo tdk prnh ngebls surat n nolak
dipsihn ali, itu nampik bkn?
Nh ath masihanna bri mabok? Aa mh bohng
ya bogoh teh? Cm mo main2.
Ah sriud jg prcma, ttp moal dipercya.
Mlh bkn skit hti!
Demialoh aa bogoh k Srh?
Haha. Naha si kd sumph sagla.
Tu kan boong! Untung Srh ga prcya. Gt ya
cwo mh. Sk nyebelin.
Tau ga Srh lg apa skrang. Srh mh dr td
nangis trs mikirin Aa...
Tah kitu sms-an kuring jeung manehna
teh. Terus sabab kajurung ku panasaran, ahirna kuring nelpon langsung ka
manehna. Dina telpon sora Sarah matak ngageterkeun jajantung. Sora nu
nginggeungkeun rasa 2-3 taun ka tukang. Enya, Sarah! Kuring moal kapalingan
sorana-kajeun harita sorana katara eungap bangun keur nginghak. Ngan nyaeta
babakuna batre hp teh lowbet. Ukur bisa nyambungkeun sababaraha kecap nu tuluy
kapegat.
Lain jodo meureun, Rah. Meureun lain
kahayang Pangeran. Geuning enya ge, sabenerna urang boga rasa nu sarua, tapi
naha Pangeran nempatkeunna beda mangsa jeung wayah? Tapi naha ku Pangeran bet
disumputkeun na rasa anjeun nu cangcaya, na rasa kuring nu putus asa?
Geus dua batang, roko maturan kuring
ngalamunkeun anjeun. Nyawang-nyawang jejer carita: mun tea mah waktu bisa
diputer deui ka baheula; mun tea mah kuring tacan keneh rumah-tangga, taya Eva,
taya budak nu keur dikandung ku istri nu oge dipikacinta.
Jeung deui kumaha caritana, anjeun bet
bisa meunangkeun nomer kuring? Lain kitu, jalan gogoda mah...
Rah...
Duh...***
Bandung, 12-02-2009