Ku Dadang Sucipta
Indit ka kota Sukabumi teh pedah geus
buleud tekad. Visi mah rek neangan duit jang ka tanah suci, misina ngembangkeun
kompetensi di bidang cukur mencukur. (Muhun, kuring teh tukang cukur).
Papatah Umi basa kuring pamitan: "Bral geura miang ulah loba kasieun, hirup mah teu cukup ku dipikiran tapi kudu dilakonan, asal bener, jujur jeung bageur."
Ceuk guru ngaji deuih majarkeun teh, "Kembangkeun tilu hal, hiji komunikasi, kudu hade tata, hade basa jeung hade rasa, kadua kudu keyeng usaha ulah kumeok memeh dipacok, katiluna kudu daek diajar jeung ngarobah dirina kana bener.
Atuh ceuk Cep Dadang (idola kuring) bandar rumput laut ti Ujung Genteng, cenah sakola na oge geus es-dua, mapatahan teh kieu, "Cirina jelema sukses teh aya tilu, hiji jelema sukses kudu jadi pemenang dina kompetisi ngelehkeun iri, dengki, kaniaya, ngabohong, ngawadul, gedebul, nipu, gibah, fitnah jeung sajabana nu dilarang ku agama. Kadua, jelema sukses teh jelema nu bisa seving atawa nabung tina panghasilan, mun bisa mah pajarkeun teh dalapan puluh persen tabungkeun, nu dua puluh persen pek pake hirup sapopoe. Jadi kade mun engke boga panghasilan ulah dibeakeun kabeh, tapi kudu disimpen sawareh. Katilu jelema sukses teh kudu karasa mangfaatna ka dulur jeung tatangga."
Sakabeh papatah, ti kolot, ti guru, jeung ti Cep Dadang kabeh diturut. Sanajan kuring ngan saukur tukang cukur, sakola ge ngan tamat SD, tapi ceuk Cep Dadang memori otak kuring teh cenah lega pisan, leuwih ti opat puluh giga. Jadi mun di instal soft ware 20 giga wae mah moal ngahengkeung eror majarkeun teh, teuing kuring ge teu ngarti omongan Cep Dadang masalah memori, giga, heng jeung eror mah.
Teu karasa di Sukabumi teh geus tilu puluh taun, simpenan di bank ge teu karasa geus aya saratus juta, sukses tea meureun kuring teh, nuhun Ya Alloh, nuhun Umi, nuhun guru, nuhun Cep Dadang kuring ngagerentes dina hate. Dua puluh juta disumbangkeun ka guru ngaji jang ngalegaan musola ngarah barudak nu ngaraji tumaninah, dua puluh juta dibikeun ka Umi pedah aya nu rek ngajual sawah, nyah pedah sagampar jeung sawah Umi. Lima juta dibikeun RW, karunya rek nyieun MCK jang warga.
Ah teu bebeja kasasaha indit we sorangan ngadon daftar haji, alhamdulillah meunang tempat. Manasik ge teu milu da teu asup KBIH (haji mandiri ari cek batur mah). Barina ge da duit teh mahi, cukup diajar ku ustad di masjid agung tatanya tetelepek kumaha ari naek haji, bari ustadna mah teu nyahoeun kuring rek naek haji. Barina ge moal percayaeun anggota DPR-TCKL bisa mayar haji sorangan (hehehe dibawah pohon rindang en tukang cuku keliling DPR-TCKL teh)
Basa berangkat ka asrama haji teh euweuh nu nyahoeun saurang-urang acan. Bebeja ka tatangga mah rek nyaba neangan gawe jadi tukang cukur di Jakarta. Matak nu dibawa ge ngan rangsel eusi parabot nyukur jeung pakean ihrom sasetel. Tapi dasar kudu kanyahoan, di asrama haji papanggih jeung DKM masjid agung nu sok dicukuran ku kuring tiap bulan, jadi weh jamaah masjid agung daratang ka asrama haji. Ari sugan teh rek naraon ngabring neangan kuring, ari pek teh panasaran cenah rek ngabuktikeun naha enya Mang Dudun tukang cukur ka tanah suci?
Alhamdulillah misi berhasil jeung saeutik deui visi tilu puluh taun ka tukang bakal tereh ngawujud. Moal dicaritakeun kumaha naek kapal udara nu gedena leuwih ti beus jeung urusan ngantri mah, era, maklum urang kampung bau lisung.
Kacaritakeun geus beres weh jumroh. Babaturan saregu aya nu hayangeun dipangguntingkeun buuk "tahalul" majarkeun teh. nya dicukuran we ku kuring teh, potongan dundul sasenti, tegep jadi tambah kasep, kaciri hajina ari gundul mah.
Dasar milik. Beja pabeja-beja. Brul teh mani ngantri nu hayang dicukur ku kuring. Teu wudu ripuh, da unggal poe ngan nyukur jeung nyukur. Malah lain jamaah ti Indonesia wae, jamaah nagri batur oge ngaradon ngantri dicukur ka kuring. Mayarna saridona kana kardus urut. Allhamdulillah real meunang sakardus.
Teu karasa nyukuran geus opat welas poe, istirahat teh ukur solat atawa waktuna dahar. Ku kapala regu ge tara diajak ka mamana, ditinggalkeun. Majarkeun teh sarua ibadah ari nyukuran di Mekah mah. Lumayan real teh aya opat welas kardus, macem-macem nu sarealan, nu lima realan, malah aya nu puluhan real ge. Dientep dibereskeun meunang sarangsel... nikmat.
Papatah Umi basa kuring pamitan: "Bral geura miang ulah loba kasieun, hirup mah teu cukup ku dipikiran tapi kudu dilakonan, asal bener, jujur jeung bageur."
Ceuk guru ngaji deuih majarkeun teh, "Kembangkeun tilu hal, hiji komunikasi, kudu hade tata, hade basa jeung hade rasa, kadua kudu keyeng usaha ulah kumeok memeh dipacok, katiluna kudu daek diajar jeung ngarobah dirina kana bener.
Atuh ceuk Cep Dadang (idola kuring) bandar rumput laut ti Ujung Genteng, cenah sakola na oge geus es-dua, mapatahan teh kieu, "Cirina jelema sukses teh aya tilu, hiji jelema sukses kudu jadi pemenang dina kompetisi ngelehkeun iri, dengki, kaniaya, ngabohong, ngawadul, gedebul, nipu, gibah, fitnah jeung sajabana nu dilarang ku agama. Kadua, jelema sukses teh jelema nu bisa seving atawa nabung tina panghasilan, mun bisa mah pajarkeun teh dalapan puluh persen tabungkeun, nu dua puluh persen pek pake hirup sapopoe. Jadi kade mun engke boga panghasilan ulah dibeakeun kabeh, tapi kudu disimpen sawareh. Katilu jelema sukses teh kudu karasa mangfaatna ka dulur jeung tatangga."
Sakabeh papatah, ti kolot, ti guru, jeung ti Cep Dadang kabeh diturut. Sanajan kuring ngan saukur tukang cukur, sakola ge ngan tamat SD, tapi ceuk Cep Dadang memori otak kuring teh cenah lega pisan, leuwih ti opat puluh giga. Jadi mun di instal soft ware 20 giga wae mah moal ngahengkeung eror majarkeun teh, teuing kuring ge teu ngarti omongan Cep Dadang masalah memori, giga, heng jeung eror mah.
Teu karasa di Sukabumi teh geus tilu puluh taun, simpenan di bank ge teu karasa geus aya saratus juta, sukses tea meureun kuring teh, nuhun Ya Alloh, nuhun Umi, nuhun guru, nuhun Cep Dadang kuring ngagerentes dina hate. Dua puluh juta disumbangkeun ka guru ngaji jang ngalegaan musola ngarah barudak nu ngaraji tumaninah, dua puluh juta dibikeun ka Umi pedah aya nu rek ngajual sawah, nyah pedah sagampar jeung sawah Umi. Lima juta dibikeun RW, karunya rek nyieun MCK jang warga.
Ah teu bebeja kasasaha indit we sorangan ngadon daftar haji, alhamdulillah meunang tempat. Manasik ge teu milu da teu asup KBIH (haji mandiri ari cek batur mah). Barina ge da duit teh mahi, cukup diajar ku ustad di masjid agung tatanya tetelepek kumaha ari naek haji, bari ustadna mah teu nyahoeun kuring rek naek haji. Barina ge moal percayaeun anggota DPR-TCKL bisa mayar haji sorangan (hehehe dibawah pohon rindang en tukang cuku keliling DPR-TCKL teh)
Basa berangkat ka asrama haji teh euweuh nu nyahoeun saurang-urang acan. Bebeja ka tatangga mah rek nyaba neangan gawe jadi tukang cukur di Jakarta. Matak nu dibawa ge ngan rangsel eusi parabot nyukur jeung pakean ihrom sasetel. Tapi dasar kudu kanyahoan, di asrama haji papanggih jeung DKM masjid agung nu sok dicukuran ku kuring tiap bulan, jadi weh jamaah masjid agung daratang ka asrama haji. Ari sugan teh rek naraon ngabring neangan kuring, ari pek teh panasaran cenah rek ngabuktikeun naha enya Mang Dudun tukang cukur ka tanah suci?
Alhamdulillah misi berhasil jeung saeutik deui visi tilu puluh taun ka tukang bakal tereh ngawujud. Moal dicaritakeun kumaha naek kapal udara nu gedena leuwih ti beus jeung urusan ngantri mah, era, maklum urang kampung bau lisung.
Kacaritakeun geus beres weh jumroh. Babaturan saregu aya nu hayangeun dipangguntingkeun buuk "tahalul" majarkeun teh. nya dicukuran we ku kuring teh, potongan dundul sasenti, tegep jadi tambah kasep, kaciri hajina ari gundul mah.
Dasar milik. Beja pabeja-beja. Brul teh mani ngantri nu hayang dicukur ku kuring. Teu wudu ripuh, da unggal poe ngan nyukur jeung nyukur. Malah lain jamaah ti Indonesia wae, jamaah nagri batur oge ngaradon ngantri dicukur ka kuring. Mayarna saridona kana kardus urut. Allhamdulillah real meunang sakardus.
Teu karasa nyukuran geus opat welas poe, istirahat teh ukur solat atawa waktuna dahar. Ku kapala regu ge tara diajak ka mamana, ditinggalkeun. Majarkeun teh sarua ibadah ari nyukuran di Mekah mah. Lumayan real teh aya opat welas kardus, macem-macem nu sarealan, nu lima realan, malah aya nu puluhan real ge. Dientep dibereskeun meunang sarangsel... nikmat.
***
Tidak ada komentar:
Posting Komentar